سخنرانی در جمع دانش آموزان مدرسه عشایری مورخه 20/7/88
ما در آستانه شهادت امام صادق (ع) هستیم قبل از هر چیز شهادت امام صادق (ع)، رئیس مذهب را خدمتتان تسلیت عرض می کنم.در این جلسه روی چند نکته صحبت می کنیم.
ارزش جوانی
نکته اول ارزش جوانی است . جوانی مشعشع ترین دوران زندگی هرانسانی است و دیگر هم بدست نمی آید. متاسفانه تا کسی از دست نداده این دوران جوانی را، قدر آن را نخواهد دانست. به قول پروین اعتصامی خدا رحمت کند این شاعره گرانقدر را می فرماید:
نخواب آسوده ای برنا که اندر نوبت پیری
به حسرت یاد خواهی کرد ایام جوانی را
شما پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها که سنی از آنها گذشته دیدید که همیشه می گویند کجایی جوانی ، در آینه نگاه می کنند ، به این چین و چروکهای صورت دست می کشند یکدفعه می گویند کجایی جوانی؟ آن روز که تر و تازه بودیم و شاداب و الان به سن پیری رسیدیم . در قرآن مجید هم اهمیت دوران جوانی ذکر شده است. سوره روم آیه 54 « الله الذی خلقکم من ضعف ثم جعل من بعد ضعف قوة ثم جعل من بعد قوة ضعفا و شیبة یخلق ما یشاء و هو العلیم القدیر» خدای متعال می فرمایند: دو طرف انسانها ضعف است. از بچه گی شروع می شود ، کودکی و دوران نوزادی که آدم ضعیف است، هیچ کاری از عهده اش بر نمی آید. بعد می آید دوران نبوغ می رسد، بعد سراشیبی شروع می شود. همیشه جوانی برای ما ماندگار نخواهد بود. اگر بخواهیم مثالی بزنیم مثل کسی که از دامنه کوه حرکت کند همینطور آرام آرام برود نوک قله که رسید دوباره باید برگردد پایین، این دو طرف جوانی مثل دو طرف قله است، اوجش آن نوک کوه و قله است. خدای متعال می فرماید: «الله الذی خلقکم من ضعف» خدا را می خواهی بشناسی ، آن کسی که شما را خلق کرده از نوزادی. اگر مادر نبود، شما یک ثانیه بدون مادر زنده نمی ماندید.
